Nog tweeëneenhalve week en dan is het zover: dan werk ik maar liefst vijf jaar bij het Pannenkoekenhuis met de lekkerste pannenkoeken van het hele land. Toch een hele prestatie, al zeg ik het zelf. Ik heb al veel collega's zien komen en gaan, maar ik vind het tot nu toe nog steeds heel erg leuk en ik blijf het ook nog wel even volhouden.
Er is alleen één ding dat ook bijna elke zondagavond weer terugkomt na een dagje (hard!) werken. En dat is een beetje jammer. Het is het volgende: als het druk is geweest, heb ik 's nachts ook steeds het gevoel dat ik nog aan het werk ben. Steeds als ik dan bijna in slaap val, wil ik mezelf wakker houden, omdat ik het gevoel heb dat er nog zoveel moet gebeuren. Altijd moet er dan nog wel een tafel opgenomen, afgeruimd of gepoetst worden of moeten er nog ergens drankjes gebracht worden. Echt heel vervelend is dat, dan ben je klaar met werken en dan ben je daar nog mee bezig. En ik weet ook echt niet wat ik er tegen moet doen.
Jammer, maar goed. Ik denk dat ik dat maar voor lief moet nemen, want het blijft een heel leuk baantje met leuke collega's. En natuurlijk elk weekend zo'n overheerlijke pannenkoek is ook mooi meegenomen!
No comments:
Post a Comment