And the nominees are...

Gisteren was echt zo'n dag waarvan je op het eind zegt: 'Wat een dag!'. Het was een ontzettend vermoeiende dag, maar zeker wel de moeite waard. Gisteren was de dag dat Pathé de Munt in Amsterdam een speciale 'Oscardag' georganiseerd had. Van 10.30 uur 's ochtends tot 24.00 uur 's nachts werden bijna alle films gedraaid die genomineerd waren voor een Oscar. Aansluitend kon je 's nachts van 1.00 uur tot 6.00 uur de Oscaruitreiking live volgen. Ik heb vijf films gezien, en van alle vijf even een korte impressie:
- Closer: apart verhaal, waarin iedereen vreemdgaat. Goede acteurs, waaronder Jude Law!
- Mar adentro: erg ingrijpend en ontroerend verhaal over een zieke man die euthanasie wil plegen, kippenvel, tranen in mijn ogen...
- Finding Neverland: geweldig, een man die met wat medewerking van kinderen laat zien dat in je dromen alles kan en dat er een hele mooie wereld bestaat, die Neverland heet. Naar mijn mening ook een hele goede film.
- The Motorcycle Diaries: verhaal over de idealen van twee vrienden die rondtouren door Zuid-Amerika, één van die vrienden wordt later wereldberoemd als Ché Guevara. Soms wat langdradig, maar je kunt nou eenmaal iemands idealen niet in één zin noemen.
- Der Untergang: verhaal over de laatste dagen van Adolf Hitler, dat ook zijn persoonlijke kant laat zien. Wederom mooi verteld.

Alle vijf zijn ze op hun eigen manier erg mooi/goed/leuk enz. Ik moet ze geloof ik alleen nog wel iets beter verwerken, vijf films op één dag is wel heavy...Maar ik heb er zeker van genoten!

'Ga direct naar de gevangenis!'

Jaaaa! Vanavond ga ik met een paar vriendinnetjes een spelletjesavond houden! Geweldig! Pure nostalgie (mooi woord trouwens...). Levensweg, Triviant, Pim Pam Pet, Monopoly, ik heb ze allemaal al uit de kast gehaald! Leuk, net als vroeger, vriendinnetjes die komen spelen!

Stel je horoscoop niet teleur!

'Vandaag had u beter in bed kunnen blijven. U bent niet te genieten.' Dat stond in mijn daghoroscoop op horoscooponline. Normaal gesproken geloof ik niet zo in horoscopen, ik vind het alleen leuk om achteraf te kijken hoeveel er van klopte. Maar vandaag had het niet treffender gezegd kunnen worden! Het leek wel of alles mis ging...

Een lijstje:
- Ik stootte mijn hoofd keihard tegen de muur toen ik wakker schrok van de wekker...
- Ik brak mijn bril helemaal doormidden toen ik hem gewoon, net als altijd, voorzichtig met een doekje wilde poetsen...
- Ik miste nét een bus, en dan ook echt nét: de buschauffeur zag me nog rennen, ik was er bijna en toen vond hij het tijd om te vertrekken...
- Toen ik in de volgende bus zat (gelukkig, niet stond! :)) stapte een meisje na een abrupte stop keihard met haar 5 centimeter hoge naaldhak op mijn tenen...
- Na college zat ik in een bus die bleef 'steken' achter een defecte bus, waardoor ik snel moest rennen voor een andere en vervolgens ook moest rennen voor mijn trein...
- Ik moest overstappen van de Intercity naar de stoptrein en de deuren van de trein waar ik in moest gingen niet open. Conclusie: we vertrokken enkele minuten te laat...
- Door het stoptreindeurincident moest ik met mijn zere voet (van het vijfcentimeterhogenaaldhakkenincident) rennen voor mijn bus...
- Eindelijk met mijn bril bij de opticien aangekomen, vertelde hij me dat ik mijn bril morgen pas weer op kon komen halen...Gevolg: hele planning in de war...Niet dat ik zo 'plannerig' ben, maar toch...
- Ik at bij mijn ouders het meest hollandse eten wat je je maar kan bedenken: gekookte aardappels, bloemkool en gehaktbal! Daar ben ik nou niet echt fan van...

Ik hoop dat het dat wel was voor vandaag...Misschien ga ik dadelijk nog wel even op verjaardag, dat is misschien leuker. Of anders op tijd te bed, dan kan er niet zoveel mis gaan...

No more cola!

Op zondag moet ik bijna altijd werken. Dus gisteren ook. Op zondagavond na het werk blijven we dan meestal nog even met zijn allen wat nakletsen onder het genot van een lekker 'pilske' zoals mijn baas het noemt. Dus gisteren ook. Maar ik dronk gisteren geen 'pilske(s)', want ik was de BOB. Ik dronk cola. En daarna dronk ik nog een cola. We hadden een erg dubieus gesprek over dozen met spinnenwebben, abrikozen, tupperware-party's en takelmachines...Verdere uitleg is hier niet op zijn plaats zullen we maar zeggen ;). Maar goed, het was ondertussen tijd om te gaan. Ik heb eerst mijn 'meerijders' veilig thuis afgezet en toen zelf naar huis gereden. Toen nog even lekker relaxed op de bank gehangen en toen was het om een uurtje of half 12 wel weer tijd om te gaan slapen. Tja...dat lukte dus niet. Twee glazen cola hebben zo'n enorme invloed op mij. Ik wordt daar echt zo ontzettend druk van. Ik weet ook dat er mensen zijn die bij wijze van spreken liters cola op een dag drinken en die er totaal niks van voelen. Maar ik voel één glaasje al. Ook als ik bij het uitgaan cola drink, lig ik die nacht bij wijze van spreken te zingen en te dansen in mijn bed. Dus vannacht kwam het daar ook op neer. Echt heel slecht geslapen. Ik was gewoon nog té wakker. En eigenlijk is dat mijn eigen schuld: ik had het aan moeten zien komen! Sommige mensen zeggen wel eens 'ik drink nooit meer alcohol', maar ik denk nu eerder 'ik drink nooit meer cola!'.

Zaterdagochtendritueel

Zo, dan ga ik nu lekker ontbijten. Heerlijk vind ik dat op zaterdagochtend. Eerst lekker uitslapen (niet té lang want er moet ook gewerkt worden), lekker douchen en daarna lekker ontbijten. Pot thee erbij, krantje erbij, radio op de achtergrond. Dan kan ik er weer helemaal tegenaan voor dit weekend!

Voor een goede vriendin,

Al bijna twee jaar samen met je vriend. Altijd lol samen. Altijd plannen voor leuke dagjes weg. De zomervakantie al geboekt. Kortom: dikke mik tussen jullie, zoals men dat zo mooi noemt.
En dan ineens...BAM...afgelopen. Ik schrok ontzettend toen ik het hoorde, maar voor jou moet de schok nog tig keer zo hard aangekomen zijn. Hij ziet er niet echt toekomst meer in... Aan de telefoon klink je zo hulpeloos en zo ontzettend verdrietig. Ik weet dat je echt heel veel van hem hield. Houdt eigenlijk nog. Ik zou willen dat ik iets voor je kon doen en je kon helpen, maar ik heb geen idee hoe. Als je nog vaker behoefte hebt aan een luisterend oor, mag je zeker bij mij aankloppen. Want praten helpt zegt men...

Taalent

Enkele jaren geleden zei mijn moeder tegen me: 'Jij bent echt altijd met taal bezig'. Nu besef ik dat ze daar best wel eens gelijk in kan hebben. Ik kan het bijvoorbeeld niet hebben als iemand taalfouten maakt, ik verbeter dan ook heel vaak mensen (sorry, ik weet dat het irritant is, maar kan er echt niks aan doen...). Verder doe ik een studie waarbij taal een belangrijk onderdeel vormt. En ik vind het gewoon leuk om met taal bezig te zijn, schrijven bijvoorbeeld. Veel mensen hebben een hekel aan het schrijven van verslagen, maar ik vind het eigenlijk wel leuk. Vooral als het onderwerp me een beetje aanspreekt. Ook kan ik me verwonderen over hoe mooi woorden of namen kunnen zijn. De naam 'Xander' bijvoorbeeld, vind ik echt heel mooi, volgens mij alleen maar omdat hij met een X begint. Of 'Reinier', ook al zo mooi. En waarom? Omdat als je het omdraait er nog steeds 'Reinier' staat. Leuke dingen vind ik dat. Net als mooie woorden, die zijn er ook genoeg. Ik heb nu alleen even geen voorbeeld, meestal kom ik ze toevallig tegen...

En dan nog zoiets: de leukste humor vind ik ook de humor die met taal te maken heeft. Van die leuke woordspelingen, waar je wel even over na moet denken. Een voorbeeld hiervan is een opmerking die mijn vader maakte toen hij hoorde dat er ergens buikgriep heerste. De reactie van mijn vader was: 'Da's shit!'. Echt geweldig vind ik dat soort grappen.
Toevallig vond ik vandaag bij mijn ouders een boekje met als titel "Dubbelzinnigheden". Dit boekje bevat 333 woordspelingen en taalgrappen, die stuk voor stuk geweldig zijn! Een greep uit het assortiment:
- De geslachte kip was die ochtend al vroeg uit de veren
- De nieuwe bewoners lieten er geen gras over groeien. Ze hadden hun achtertuin binnen twee dagen betegeld
- Een acteur krijgt het meeste applaus in zalen waar klapstoelen staan
- Als je er eenmaal je zinnen op hebt gezet, is je sollicitatiebrief zo geschreven
- De frisdrankenfabrikant ging op de fles
- Eigenlijk wil elke schrijver maar één ding: succes boeken!
- Ladderzat bracht men de schilder thuis
- Toen de meester vroeg wie al die prullen had gegooid, kwam de dader met een vreemd verhaal op de proppen
- Gek eigenlijk. De een zegt: hoe ouder hoe wijzer; de ander spreekt van ouderdom
- Aan zijn achternaam te horen is hij erg voornaam
En zo zou ik nog wel even door kunnen gaan... Taal vind ik gewoon interessant. En eigenlijk wist ik dat enkele jaren geleden ook al. Ik wist totaal niet welke studie ik wilde gaan doen, maar was op zoek naar 'iets met taal, maar dan weer niet één taal studeren'. En dat is het uiteindelijk ook geworden!

Van de regen in de drup...

Mijn wekker gaat. Ik kijk uit het raam. Grrr, regen!! Grrr, hele harde regen!!! Ik denk 'Ik ga met de bus, dan word ik vast niet zo nat als met de fiets'. Dus op weg naar de bushalte spring ik midden IN een grote diepe plas in plaats van eroverheen... Nog een keer Grrr! De bus komt maar niet, ik moet veel te lang wachten. Dan stap ik uit de bus, ik moet nog een heel stuk lopen. Door de regen. Door de hele harde regen. Ik heb afgesproken om aan een #$%*%-opdracht te werken. Mijn groepsgenootjes zijn ook niet bepaald gelukkig met dit weer. We drinken liters koffie, cappucino en chocomel. Dat verzacht gelukkig wel een beetje. Een beetje. We werken even aan die #$%*%-opdracht. Niemand kan zich concentreren. We gaan leuke onzin zoeken op internet. En met dank aan deze site zijn we nu ontzettend melig en lollig bezig. De opmerking 'Het lijkt wel of je hartstikke dronken bent' is dan ook zeker op zijn plaats. En de opdracht is inmiddels af. Is deze dag toch nog goed gekomen! Hoewel, ik moet nu nog met de bus naar huis. Maar ja, dan word ik vast niet zo nat als met de fiets...

Nieuw kleurtje!

Zo, het kleurtje is wat aangepast. Lekker fris groen past wel bij de naderende lente dacht ik zo! Lekker vrolijk enzo!
Vandaag heb ik trouwens twee neefjes heel blij gemaakt. Ze kwamen een dagje naar Utrecht met mijn moeder en een tante. Het plan was eigenlijk om ergens wat te gaan eten en te drinken en verder een beetje rond te lopen ofzo. Ik dacht even na en zei: 'Maar daar is toch niks aan voor hun?' Daarop zei één neefje: 'Oooh dat vind ik nou leuk, eindelijk iemand die eens aan ons denkt en niet alleen aan zichzelf!'. Mijn andere neefje zat heel lief glimlachend instemmend te knikken. Lief toch? Daar krijg ik nou echt een goed gevoel van, als je merkt dat andere mensen gelukkig worden van iets wat je doet of zegt!

'Music was my first love'

Soms zou ik willen dat ik goed kon zingen. Dat lijkt me zo heerlijk. Volgens mij lucht dat soms echt op. Lekker keihard meezingen met de radio. Maar helaas... ik ben niet gezegend met een goed gevoel voor muziek, laat staan dat ik meer dan één noot zuiver kan zingen. Als ik een poging tot dansen doe, duurt het altijd net iets te lang voordat ik de maat heb gevonden en áls ik een keer zing is er altijd wel iemand die commentaar levert. En toch hou ik heel erg van muziek. Ik zou volgens mij echt niet zonder kunnen. Ik heb niet één band of één zanger of zangeres waar ik echt fan van ben, maar ik vind bijna alles wel leuk. Van Nederlandstalige klassiekers tot jaren '70 hits en nummer 1-hits van nu. Het maakt me eigenlijk nooit zoveel uit wat ik luister, als ik maar muziek hoor.

Vroeger was dat anders. Toen was ik echt helemaal fan van Kinderen voor Kinderen en de Ministars. Die eerste kent iedereen wel denk ik, die tweede zijn iets minder bekend, maar toch ook ontzettend leuk. De Ministars hadden Nederlandse teksten op bekende (meestal Engelse) liedjes, echt geweldig vond ik die! Liedjes als Hé ga je mee en Onzekerheid waren wel de toppers. En Kinderen voor Kinderen natuurlijk, die had ook zo zijn klassiekers: Op een onbewoond eiland, Baas van het Journaal, Meidengroep, Stuntelkampioen en zo kan ik nog wel even doorgaan. Ik kan ze nu allemaal nog meezingen. Nou ja, het is niet echt zingen, maar de teksten ken ik nog... Vroeger zong ik altijd samen met mijn zus en twee buurmeisjes in de schommel in onze tuin. Geweldig was dat, toen durfde ik nog keihard en zo vals als het maar kon te zingen en kon het me ook niets schelen dat iedereen het hoorde. Jeugdsentiment. Misschien moet ik dat maar weer eens proberen. Dan ga ik naar een speeltuin om te schommelen en dan lekker hard zingen, uuuuuren aan een stuk! Net als vroeger...

Overal 'bij' willen zijn...

Waarom heb ik toch altijd maar weer die drang om overal bij te willen zijn? Als er ook maar ergens iets leuks te doen is, wil ik er heen. Altijd maar weer dat gevoel dat ik iets mis als ik er niet bij ben. Ook al heb ik helemaal geen zin, toch zal ik altijd even gaan 'kijken of er iets te doen is'. Ik ben dan ook bijna bij elk feestje/borrel/verjaardag/gezellig avondje enz. aanwezig. Zo ook met carnaval, dat vandaag officieel is begonnen. Ik had al een paar weken helemaal geen zin om daar dit jaar ook maar iets van mee te krijgen. Tot gisteren. Vanaf gisteren ben ik begonnen met zin maken. Zin máken ja, want het is er nog niet helemaal. Maar toch heb ik al het gevoel dat ik iets mis als ik niet ga. Het is met carnaval gewoon zo dat ik het stiekem echt ontzettend belachelijk vind: vier dagen lang is iedereen hartstikke raar en dronken en danst op achterlijke muziek enzo. Maar toch, als je er gewoon in meegaat, valt het best mee. Dan zie je de humor wel in van dat rare gedoe en die rare muziek. Dus, ik denk dat ik dat vanavond en morgen toch ook maar gewoon ga doen. Ik ga er letterlijk 'bij' zijn, gekleed in een geel met zwart gestreept truitje en een tule rokje, eveneens in de kleuren geel en zwart...

Groene zadels?!?

Al een paar dagen is het te zien: ongeveer alle fietsen die gestald staan rond het Centraal Station van Utrecht worden opgefleurd met een groen 'zadeldekje'. En dan ook echt groen, lekker fel lime-groen zoals dat zo mooi heet. Die fietsen staan daar dan zo'n beetje opgesteld in rijen van honderd naast elkaar en allemaal hebben ze een groen zadel. Op die 'zadeldekjes' staat met zwarte letters iets geschreven. Ik ben benieuwd wat, want ik heb het nog niet kunnen ontcijferen in mijn razendsnelle (?) fietstempo. En toch ben ik echt nieuwsgierig wat die groene dingen te betekenen hebben. Ik wil er ook een!! Misschien moet ik gewoon morgenvroeg mijn fiets stallen bij het station en net zo lang wachten tot mijn mooie oude donkergroene fiets ook zo'n fleurig lichtgroen accesoire heeft!