Zomergevoel

Hét ultieme Zomergevoel. Dat had ik gisteren. Heerlijk! Wat daar natuurlijk aan bijdraagt, zijn temperaturen van zo'n dertig graden. Wat daar ook aan bijdraagt, is het dragen van een lekker luchtig rokje en een vrolijk hemdje. Maar wat pas echt zorgt voor hét ultieme Zomergevoel, zijn voor mij toch wel de teenslippers. Heerlijk. Lekker de hele dag een beetje rond 'klepperen' op die dingen. Niet het klemmende gevoel van schoenen die aan je voeten zitten, gewoon lekker bijna blote voeten hebben. Jaja, ik heb het weer ontdekt gisteren.
Beetje jammer alleen dat dat ultieme Zomergevoel niet samengaat met het leren van een tentamen...

Twee halen, één betalen

Ik had ze nog nooit gezien. Ik wist ook niet dat ze bestonden. Tot gisteravond. De proppers op Stratum in Eindhoven. Wel even wennen. Zoiets zie je natuurlijk altijd aan de Spaanse costa's, en daar verwacht je ze ook, maar hier? Proppers in het Brabantse land? Het was wel gunstig: overal aanbiedingen voor gratis drankjes of voor twee halen, één betalen. En wat doe je dan? Juist, dan ga je een kroeg in om één drankje te drinken, en vervolgens weer naar de volgende en daar weer lekker profiteren van een leuke aanbieding. En dat maakt de avond wel stukken goedkoper voor een stel arme studenten. Maar misschien maakt het de avond op zich ook wel stukken kanslozer...

In het Pannenkoekenhuis:

Na een woordenwisseling is het nu allemaal gelukkig weer koek en ei tussen die twee collega's!

Beetje jammer...

Aargh! Nou heb ik Hem gewoon nóg niet gezien! Wie Hem is? Xander natuurlijk! Ja, die met die mooie achternaam: de Buisonjé. Ik zou hem gaan zien, een uur lang, en ook nog eens gratis. Maar helaas...Ondanks het ontzettend harde werken van mijn lieftallige collega's en mij hebben we het gewoon toch niet gehaald. Beetje jammer. Maar gelukkig heb ik toch nog wel een hele gezellige avond gehad bij het werk: lekker een beetje (?) nageborreld met wat collega's en de baas en bazin. En dat is ook leuk!

Even helemaal niets

Ik ben al een paar uur druk bezig
Ik maak opdrachten op de computer
Ik lees artikelen en boeken voor mijn studie
Ik regel wat dingetjes

De merel buiten is ook druk bezig
De merel regelt eten voor de kinderen
De merel communiceert vrolijk fluitend met andere merels
De merel wast zijn mooie zwarte verenpak

Maar dan: we doen allebei even helemaal niets. De merel kijkt naar binnen. Ik kijk naar buiten. Onze blikken kruisen elkaar. Allebei hebben we even rust.

Ingeburgerd???

Wow, ik woon nu al ongeveer een jaar in Utrecht! En het lijkt echt veel en veel korter. Maar naar mijn zin heb ik het hier zeker. Leuke stad, leuke studie, leuke mensen om me heen. Ik heb ook steeds meer het gevoel dat Utrecht echt al 'mijn' stad is. Ik bedoel: ik ken steeds meer leuke plekjes en weggetjes en voel me er ook thuis. Maar toch...toch zal ik altijd diep in mijn hart een Brabander blijven. Net als gisterenavond bijvoorbeeld, toen ik door Utrecht fietste en het er zo ontzettend rustig was. Er was bijna niemand op straat, en de mensen die er waren leken allemaal ontzettende haast te hebben, zo snel dat ze fietsten. Toen moest ik aan een liedje van Guus Meeuwis denken, dat het gevoel perfect omschrijft. Jawel, het lied is getiteld Brabant:

Een muts op mijn hoofd
Mijn kraag staat omhoog
Het is hier ijskoud
Maar gelukkig wel droog

De dagen zijn kort hier
De nacht begint vroeg
De mensen zijn stug
En er is maar een kroeg

Als ik naar mijn hotel loop
Na een donkere dag
Dan voel ik mijn huissleutel
Diep in mijn zak

Ik loop hier alleen
In een te stille stad
Ik heb eigenlijk nooit last
Van heimwee gehad
Maar de mensen ze slapen
De wereld gaat dicht
En dan denk ik aan Brabant
Want daar brandt nog licht

Ik mis hier de warmte
Van een dorpscafé
De aanspraak van mensen
Met een zachte G

Ik mis zelfs het zeiken
Op alles om niets
Was men maar op Brabant
Zo trots als een Fries

In het zuiden vol zon
Woon ik samen met jou
Het is daarom dat ik zo
Van Brabanders hou

Ik loop hier alleen
In een te stille stad
Ik heb eigenlijk nooit last
Van heimwee gehad
Maar de mensen ze slapen
De wereld gaat dicht
En dan denk ik aan Brabant
Want daar brandt nog licht

De Peel en de Kempen
En de Meierij
Maar het mooiste aan Brabant
Ben jij, dat ben jij

Ik loop hier alleen
In een te stille stad
Ik heb eigenlijk nooit last
Van heimwee gehad
Maar de mensen ze slapen
De wereld gaat dicht
En dan denk ik aan Brabant
Want daar brandt nog licht

Ik loop hier alleen
In een te stille stad
Ik heb eigenlijk nooit last
Van heimwee gehad
Maar de mensen ze slapen
De wereld gaat dicht
En dan denk ik aan Brabant
Want daar brandt nog licht

bron: http://www.guusmeeuwis.nl

Ik bruis...

Volgens mij ben ik sinds een paar weken ontwaakt uit een ellenlange winterslaap. Ik bruis van de energie! Ik heb ineens zo ontzettend veel zin en zo veel puf ook om ontzettend veel dingen op één dag te doen en daarbij hele lange dagen te maken. En het gaat niet alleen maar om leuke dingen. Voor mijn studie ben ik ontzettend gemotiveerd om alles perfect bij te houden en alles te snappen en alles af te hebben. Zelfs huishoudelijke klusjes vind ik niet erg om te doen. Ik kan het gemakkelijk aan om vroeg op te staan om de hele dag te gaan werken, daarbij de hele dag mijn benen onder mijn kont uit te lopen (let wel: spreekwoordelijke benen onder de spreekwoordelijke kont...) omdat het superdruk is, daarna meteen op verjaardag bij een vriendinnetje te gaan en het daar ontzettend laat te maken en zo'n twee flessen wijn leegdrinken (ze bleven maar schenken...) en dan nog de volgende ochtend ontzettend vrolijk zijn, terwijl ik wederom vroeg op moet staan. En dan weer werken en veel tijd besteden aan mijn studie en dan weer laat te bed en vroeg op. En dat dan al een hele tijd achter elkaar.
Voor sommige mensen is dat heel normaal, maar ik heb dit nog nooit gehad. En ik heb geen idee waar het aan ligt, maar een goed gevoel is het zeker!

Let the sun shine!

5 mei. Bevrijdingsdag. Ik heb er niet echt aan mee gedaan. Niet echt aan meegedaan in die zin dat ik niet naar één van de vele Bevrijdingsfestivals ben geweest. Toch ben ik indirect wel met vrijheid bezig geweest. Wat ik heb gedaan?
Gisteravond ben ik naar de musical Hair geweest. Helemaal in Maastricht nog wel. Iedereen zal het idee achter Hair al wel kennen van de gelijknamige film: een groep hippies wil hun idealen, zoals vrijheid, liefde en vrede, over de wereld verspreiden. Het verhaal was niet zo heel denderend; er zat eigenlijk niet heel veel verhaal in. Dat was wel een beetje jammer, maar gelukkig maakte de muziek veel goed. Geweldig was die! Van mooie, ontroerende ballads tot lekkere vrolijke feel-goed meezingnummers als Aquarius en Let the sun shine. En ze werden ook zo ontzettend goed gezongen, met name door de Nederlandse spelers Rene van Kooten en Chaira Borderslee. De cast bestond namelijk uit een groep Amerikaanse acteurs, die voor de Nederlandse tournee aangevuld was met Nederlandse acteurs. En die waren goed! Het mooiste was nog wel de medley op het eind, waarin (bijna) alle liedjes uit de musical nog eens terugkwamen. De hele zaal stond mee te klappen en te swingen, geweldig. Ik heb er echt van genoten!

Twee linkerhanden

Dat ik onhandig ben, wist ik al. Maar de laatste paar dagen ben ik mezelf echt aan het overtreffen. Zoveel onhandigheid in een halve week heb ik nog nooit geproduceerd. Ik bedoel: ik snij bij het werk in mijn vinger net als het superdruk is, ik knal keihard met mijn knie tegen een tafeltje in de trein, ik heb een wond op mijn vinger waarvan me de herkomst volledig onduidelijk is, ik heb tot drie keer toe een stoel laten vallen toen ik ging staan (oké, daar hing ook wel van alles overheen, wat natuurlijk niet bevorderlijk is...), ik stoot een fiets om als ik daar 'gewoon' langs loop. En zo zou ik nog wel even door kunnen gaan...

Ik heb het al zo vaak gehad dat ik vol stond met blauwe plekken en overal wondjes heb, alleen maar omdat ik zo onhandig ben. Dit alles heeft echter één voordeel: mijn rechterhand zal altijd ongeschonden blijven met mijn twee linkerhanden!

Oranjegekte

Gisteren lekker Koninginnedag in Amsterdam gevierd, op het Museumplein. En ik heb me uitstekend vermaakt. En niet zozeer vanwege de artiesten die kwamen: Ali B, Lange Frans en Baas B, Brainpower, Di-rect, Kane, Veldhuis & Kemper, Darkraver, Gebroeders Ko enz. Ok, ze waren op zich wel leuk en goed enzo, maar er is natuurlijk iets veel leukers wat je op zo'n dag kan doen: mensen kijken. En dat heb ik gedaan! Geweldig is dat, iedereen lekker ongegeneerd gaan staan bekijken. En er liepen wat rare figuren tussen. Vrouwen met echt enorm dikke konten die zich dan speciaal voor de gelegenheid in een superstrakke oranje broek hijsen, mannen die denken dat een oranje tuinbroek ineens hip is op Koninginnedag en dan nog de gekken met oranje rieten rokjes en leuke accesoires.

Maar het leukst om naar te kijken was toch wel het groepje 15- of 16-jarigen dat voor ons stond. Ze dronken, zeg maar gerust zopen, ontzettend veel, en dan ook nog alles door elkaar: bier, flessen Smirnoff en goedkope Malibu-achtige kokoszooi. Er was er één die dacht dat hij een stoere hiphopper was, met zijn joggingpak en gouden nepringen en kettingen. Beetje mislukt... Er was ook een meisje dat flauwviel. Na wat bemoedigende schouderklopjes en een slokje water kwam ze weer bij. En ze begon meteen weer aan het bier. En ze viel weer flauw. En ze begon weer aan het bier. En ze viel voor de derde keer flauw. De bewaking moet gedacht hebben: 'driemaal is scheepsrecht'. Dus ze voerden haar af. En jawel hoor: een tijdje later kwam ze weer terug. En wat had ze in haar hand: juist, een blikje bier! Dan denk ik: lekker bezig zeg! Maar goed, dat was nog niet alles. Een vriendin van haar begon wat later spontaan te huilen. En even later begon een ander meisje te huilen. Toen ze elkaar weer getroost hadden, gingen ze weer even vrolijk verder met dansen en springen en hakken. Hakken ja, dat was ook één van hun favoriete bezigheden...En ineens keihard wegrennen zonder duidelijke aanleiding, dat deden ze ook graag. En zo kan ik nog wel een uur doorgaan, maar dat doe ik niet. Ik denk dat het zo wel duidelijk is.

Dus, daar heb ik me zo'n beetje de hele dag mee kunnen vermaken. Rare mensen waren het... En dat vond ook iedereen die in de buurt stond geloof ik. Ze trokken in ieder geval ontzettend veel publiek aan...