Levensdoel

'Ik wil de wereld verbeteren!'
Dat was het levensdoel van iemand die ik laatst sprak. Zelfs na mijn 'Doe niet zo naïef', 'Nu ff serieus' en 'Nee, jouw persoonlijke levensdoel!' bleef hij erbij. Hij moest en zou de wereld verbeteren. Hóe maakte hem niet zoveel uit en dat wist hij ook nog niet precies, maar hij ging het sowieso doen.

Dit zette mij aan het denken. Ik heb nooit voor mezelf een écht levensdoel bepaald. Hooguit gewoon genieten van de dingen die ik doe en zoveel mogelijk van de wereld zien. Natuurlijk ben ik ook voor wereldvrede en wil ik dat iedereen op de wereld genoeg eten en drinken heeft en lang en gelukkig leeft. Maar dat zie ik niet als mijn persoonlijke doelen. Ik zie namelijk niet hoe ik daar als één van de miljarden mensen op aarde concreet iets aan kan doen. Dus het lijkt me een beetje te hoog gegrepen om mezelf 'de wereld verbeteren' als doel te stellen. Of ben ik gewoon zo'n simpele ziel die alles prima vindt zolang het maar leuk is?

Blij met mijn naam!

Boodschappen doe ik vaak bij dezelfde Albert Heijn. Gewoon omdat ik daar toch langs fiets. En hij is niet groot, maar ze hebben gewoon genoeg om dagelijks een lekkere maaltijd te bereiden. Omdat die boodschappenwinkel redelijk klein is, ken ik ook al het personeel van gezicht. Zo is er één meisje dat altijd chagrijnig kijkt. Eén meisje dat écht heel snel alle boodschappen langs het bliepertje werkt. Ook al is haar rij bij de kassa langer, dan durf ik er nog te gaan staan! En er is één meisje met een ontzettend gelhoofd. Ieuw, da's echt ontzettend vies! Ik bedoel, als je zoveel gel in je haar plakt is het effect van je haar wassen toch al meteen weg? En ze heeft altijd grote gouden oorbellen, daarom mag ik haar al niet. Maar ik heb nog iets ontdekt over dat meisje: haar naam. Het mens heet Princilla! Ik zag het op haar naamkaartje staan. Hoe verzin je zoiets in hemelsnaam? Dan ben ik toch blij dat ik Els heet. Of zoals ze dat in Brabant zeggen: Petronella Gijsberta Wilhelmina...