Naar gevoel

Sta je gewoon op een donderdagavond na een heel gezellig etentje op de bus te wachten, komt er ineens een ambulance met zwaailicht en sirene langsscheuren. Dat vind ik altijd al eng. Raast daar maar met zo'n 70 kilometer per uur midden door het centrum en met dezelfde snelheid de bocht om. Maar dan zie je vanuit de inmiddels rijdende bus waar die ambulance naartoe reed...Een bus die stilstaat...een fiets of meerdere fietsen...volgens mij zelfs een auto erbij. De straat die half afgezet is. Nog een ambulance die er staat. Broeders die af en aan rennen met brancards. Een hoop ramptoeristen eromheen natuurlijk. Ik ben normaal niet zo'n 'denker', maar als ik zoiets zie dan blijft dat vervelende gevoel toch wel een tijdje hangen. Hopenlijk kan ik gewoon lekker slapen nu ik het van me af heb geschreven...