Waarom lijkt mijn leven soms zo perfect? Nou ja, helemaal perfect niet, want dat kan natuurlijk niet, maar bijna perfect dan. Het gebeurt regelmatig dat ik mensen troost die het ergens moeilijk mee hebben. En het gebeurt eigenlijk nooit dat anderen mij moeten troosten. Ik zit nooit ergens mee, heb nooit grote problemen met iets of iemand. Eigenlijk gaat met mij gewoon altijd alles goed. En daar ben ik blij om, zeker. En ik vind het ook fijn als ik anderen help door ze te troosten en met ze te praten. Ik vind het fijn dat ik iets voor ze kan betekenen.
Maar af en toe denk ik wel dat het helemaal niet eerlijk is, dat ik wel iets meer van hun ongeluk mag hebben en dat ik hen dan een beetje meer geluk schenk.
No comments:
Post a Comment