Restless legs

Dat is nou echt een familiekwaaltje bij mij in de familie. Mijn oma heeft er last van, mijn tante, mijn moeder, mijn zus en ik. We kunnen gewoon niet stilzitten. En dan heb ik het niet over het figuurlijke 'niet stil kunnen zitten', als in: altijd bezig moeten zijn. Ok, daar heb ik ook wel last van, maar dat bedoel ik nu niet. Wij kunnen gewoon letterlijk niet stilzitten. Sommige dagen valt het mee, dan kan ik 'gewoon' een film van anderhalf uur kijken en ook anderhalf uur lang ongeveer vastgeroest zitten aan de bank. Maar soms...soms kan ik gewoon echt nog geen half uur stilzitten. Dan gaan mijn benen écht joekeren. Ok, die term behoeft wellicht enige uitleg: joekeren betekent in onze familie dat je gewoon met je benen moet gaan schoppen/trappelen. Een redelijk neurotische beweging, maar die je gewoon écht niet kan stoppen en waar je niks aan kan doen. Ja, of je moet gaan lopen, dat wil ook nog wel eens helpen. Dit is echter niet altijd mogelijk. De medische benadering voor dit verschijnsel is, volgens mijn moeder, 'restless legs'.

Wat betekent dit nou in het dagelijks leven? Nou, bijvoorbeeld dat ik vijf keer op een dag van mijn kamer naar de keuken wandel om bijvoorbeeld alleen een kopje thee te gaan zetten of alleen even te kijken of ik post heb. En huisgenoten merken dit ook op. Zojuist bijvoorbeeld zei er één: 'Volgens mij wordt het tijd voor een waterkoker en een theepot op je kamer!'. Waarop ik antwoorde: 'Ja, ik heb al een waterkoker én ook een theepot op mijn kamer, maar ik kan toch niet zo lang stilzitten, dus dan loop ik graag een keer op en neer!'. Zulk soort opmerkingen schijnt niemand te begrijpen. Behalve mijn halve familie dan...